mustaqillik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mus-ta-qil-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mustaqil holat; bogʻliq, qaram boʻlmagan holat; davlatning ichki va tashqi ishlarda boshqa davlatga qaram boʻlmay faoliyat koʻrsatishi. ◆ Siyosiy mustaqillik. Milliy mustaqillik. Mustaqillik eʼlon qilmoq. v ◆ Hirotu Samarqandga boʻysunmay, mustaqillik daʼvo etayotgan Amirak Ahmadni yoʻqotib, oʻrniga oʻgʻillaridan birini qoʻymoq.. Shohruh saltanati mavqeini koʻtarishda gʻoyatda muhim masala edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Bu xushhol va ochiqkoʻngil ayolda koʻzga yaqqol tashlanadigan kuchli iroda va mustaqillik yashirin edi. F. Musajonov, „Himmat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУСТАҚИЛЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mustaqillik
самостоятельность; независимость; davlatning mustaqilligi самостоятельность государства; ◆ milliy ~ национальная независимость.