nahs

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nahs

Etimologiyasi

arab. – baxtsizlik; musibat; omadsizlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gʻusl qilmagan, nopok.

2 koʻchma soʻk. Iflos, nopok; razil, palid. ◆ Boʻlib qolding, nahs! — deydi Mirvali bangi, — yetti otangning oʻrasi ham bunchalik bugʻdoyni koʻrmagan. A. Qodiriy, „Obid ketmon.“ ◆ Yoʻq boʻl, nahslar, shumgʻiyalar! Hamza.

3 koʻchma s. t. Ishi oldinga bosmagan, yurishmagan. ◆ [Mulladoʻst:] Bu dunyo hamma yogʻidan bizni safar qochdi qilgan, oʻshaning uchun ellik toʻrtga kiribmanki, iqbolim nahs, falokstdan sira ajralolmaydi. Xamza, „Maysaraning ishi.“

Nahs bosgan yoki nahsda qolgan; Gʻusl qilmagan, junub holatli. ◆ Mening holimga rahm qiling, xoʻjayin! – Sen nahsda qolgansan. Senga yordam qilishning foydasi yoʻq. S. Ayniy, „Doxunda.“ ◆ Cholning gʻazabi tutaqdi. Oʻgʻlini "shumqadam, nahs bosgan", deb soʻkdi. Oybek, „O. v. shabadalar.“

Antonimlari

НАҲС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nahs
1 рел. нечистый, не совершивший омовения; // нечистота, погань, непотребство; ◆ ~ bosgan или ◆  ~da qolgan не совершивший омовения; погрязший в нечистоте, в непотребстве;
2 бран. поганый, нечистый; // погань; подлец;
3 перен. разг. злополучный, невезучий; // неудача, невезение, злополучие.