naqsh
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]naqsh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — rasm, bezak; oʻyma tas-
vir, gul] 1 Oʻyib, tikib, toʻqib yoki boʻyoq bilan ishlangan gul, bezak. ◆ Nafis naqsh-lar bilan bezatilgan bino. m ◆ Gavhar oyna ustiga solingan katta bir oʻyma naqsh oldida Mahkamni toʻxtatdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
2 koʻchma Koʻrk, ziynat. Odam borki, odam-larning natsshidir, Odam borki, hayvon un-dan yaxshidir. Maqol. n ◆ Mehnat bizda sharaf, mardlik ishidir, Mehnat fazilatdir, in-sonning naqshi. E. Rahim, „Yangi qadam“ .
- Naqsh olma Olmaning rangdor va qiz-gʻish yoʻllari boʻlgan bir turi. ◆ Adolat bu-tunlay oʻzgarib ketganga oʻxshaydi, yuzi oydek toʻlib, naqsh olmadek sizarib turibdi. I. Rahim, „Chin muxabbat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]НАҚШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.