naqsh
Navigatsiya qismiga oʻtish
Qidirish qismiga oʻtish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
naqsh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — rasm, bezak; oʻyma tas-
vir, gul] 1 Oʻyib, tikib, toʻqib yoki boʻyoq bilan ishlangan gul, bezak. ◆ Nafis naqsh-lar bilan bezatilgan bino. m ◆ Gavhar oyna ustiga solingan katta bir oʻyma naqsh oldida Mahkamni toʻxtatdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .
2 koʻchma Koʻrk, ziynat. Odam borki, odam-larning natsshidir, Odam borki, hayvon un-dan yaxshidir. Maqol. n ◆ Mehnat bizda sharaf, mardlik ishidir, Mehnat fazilatdir, in-sonning naqshi. E. Rahim, „Yangi qadam“ .
- Naqsh olma Olmaning rangdor va qiz-gʻish yoʻllari boʻlgan bir turi. ◆ Adolat bu-tunlay oʻzgarib ketganga oʻxshaydi, yuzi oydek toʻlib, naqsh olmadek sizarib turibdi. I. Rahim, „Chin muxabbat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАҚШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.