nishona
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ni-sho-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. .oLic. — belgi, iz; asar,
koʻrsatkich, moʻljal] 1 ayn. nishon 1,2,3. ◆ Shukurjonning.. quyoshda kuygan bugʻdoyrang yuzida qandaydir teran bir qaygʻuning nishonasi bor edi. O. Yoqubov, «Ota izidan» . ◆ Bek va amir amaldorining narida turib shivir-shivir qilayotganliklarini Hasan ovchi yomon-likdan nishona deb tushundi. Sh. Toshmatov, «Erk qushi» .
2 Mevali daraxtning birinchi marta qilgan mevasi. ◆ Olma nishona qildi. sht Hali nishona qilmagan mevani hisobga kirita-sanmi? Avval tarbiya qil, gullasin, undan keyin mevasiga savat toʻqisang arziydi. Shuhrat, «Shinelli yillar» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НИШОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.