nishon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ni-shon

Etimologiyasi

f. نشان - belgi, iz; muhr, tamgʻa; alomat; moʻljal; orden, medal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ataylab qoʻyilgan yoki tabiiy belgi; alomat. ◆ Bolaning oʻng betida nishoni bor. m ◆ Texnik., domlaning darvozasiga qizil nishon qoʻyib ketdi. A. Qahhor, „Sarob“ .

2 Biror narsaning izi, asari, ◆ Kechagi yomgʻirdan nishon ham qolmagan, xushboʻy sha-bada, dilxush manzara, oromijon tabiat. I. Rahim, „Ixlos“ . ◆ Kuban boʻylaridan izladim seni. Oʻtdi tunu kunlar, topmadim nishon. T. Toʻla .

3 Biror narsadan darak yoki dalolat beruvchi belgi. ◆ Yasovullar sadoqat nishoni koʻrsatdilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Bu bayroq har bir jangchi uchun shon-sharaf belgisi.. gʻalaba nishoni. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

4 Oʻq uzish uchun moʻljalga olingan (qoʻ-yilgan) narsa; qora. ◆ Oʻqni nishonga bexato urmoq. Nishonga olmoq. sht - Toʻgʻri qilgansiz, — deb uni qoʻltiqladi komissar, — jangchi-ning ongi qayralsa, oʻqi nishonga bexato tegadigan boʻladi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ .

5 koʻchma Biror ran qaratilgan obʼyekt; biror gapdan koʻzlangan maqsad; moʻljal. ◆ Inoyat soʻzining nishonga borib tegayotganidan mamnun. S. Abduqahqor, „Sanamay sakkiz dema“ .

6 esk. kom. qoʻll. Orden; medal. ◆ Koʻkragida yaqinda olgan "Mehnat shuhrati" nishoni.. Gazetadan .

7 Nishon (erkaklar ismi).

Antonimlari

НИШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nishon
1 знак, признак, примета; метка; ◆ nishon qoʻymoq ставить знак;
2 уст. знак отличия; орден; ◆ Qizil Yulduz nishoni орден Красной Звезды;
3 цель, мишень; ◆ nishonga olmoq брать на прицел;
4 перен. след; ◆ undan hech nishon qolmadi от него никакого следа не осталось;
5 Нишан (имя собств. мужское, реже женское).