oʻngarmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻn-gar-moq

Etimologiyasi

OʻŊAR- 'elkaga koʻndalang qoʻy-’. Boʻri hoʻyni oʻ n g a r i b ketayotganini koʻrdim. Bu feʼl qadimgi turkiy tilda ’yuza', ’sirt’ maʼnosini anglatgan öŋ oti-dan —(ä)r qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 534); oʻzbek tilyda ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: öŋ + är = öŋär- > oŋär-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
1 Yelkaga yoki ulov ustiga koʻndalang qoʻymoq, olmoq. ◆ U engashib, kat-tagina bogʻ mashoqni yelkaga oʻngarib kelar edi. H. Ahmar, Kim haq? Musavoy:

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Jon aka, ayting, boʻri qanday boʻladi? Qoʻyni birdan boʻgʻib, oʻngarib ketarmish-a? Oybek, Bola-lik. ◆ Salomatni otga oʻngarib olib qochgan, uni qoʻrboshiga peshkash qilgan kim? S. Ahmad, Hukm.

</a><55

2 ayn. oʻnglamoq (toʻgʻri va koʻchma maʼno-da). ◆ -Bizning tuman boylari.. oʻz ishlarini ozgina vaqtda oʻngarib oladilar, — dedi boy. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ ..oʻz raqibini chunonam urdiki, u "gup" etib yerga yiqildi, ammo oʻzi-ni darhol oʻngarib oldi. J. Sharipov, Xo-razm. ◆ "Paxtakor" futbol komandasi oʻzini sal oʻngarib oldi. "Mushtum". ◆ Onasi hovliq-qanidan kalishlarini oʻngarib kiyolmasdi. R. Fayziy, Hazrati inson.

Antonimlari

ЎНГАРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻngarmoq
1 положить (кого-что-л.) впереди себя (о всаднике); взваливать (на плечо, на коня); asirni otga oʻngarib olib keldi он привёз пленного, перекинув его через седло;
2 = oʻnglamoq.