oʻq-yoy
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻq—yoy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yoy va oʻq (ov va harbiy maq-sadlarda ishlatiladigan otish quroli); ka-mon. ◆ Poshsho Kimsanni oʻz askarlariga qoʻ-mondon qilib tayinlab, unga oʻng yonidan joy, chinakam qshshch, chinakam ot va china-kam oʻq-yoy hadya qildi. S. Abdulla, „Hasan bilan Kimsan“ . ◆ Doʻlimda oʻq-yoy boʻlganda ham, otmas edim bu goʻzal jonivorni. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
2 shv. Kamalak. ◆ Yomgʻirdan soʻng osmonda oʻq-yoy koʻrindi.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎҚ-ЁЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.