oʻralashmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-ra-lash-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror joyda uyma-lashmoq, tentimoq; izgʻimoq. ◆ Qodirovoʻzi ham koridorda oʻralashib yurardi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli. Gajak qoʻygan kelinchaklar, gʻijim roʻmol oʻragan qizlar fotografiya oldida oʻra/gashib qolishadi. S. Ahmad, Ufq. ◆ Qurilish ketayotgan bir paytda uchastka atrofida bir kishi oʻralashib qoldi. "Mushtum".

2 Oʻralmoq, oʻranmoq. ◆ U [xotin] eski par-pasha paranji ichida oʻralashib, yurib emas, yugurganday tezlab kelar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“

3 koʻchma Biror ish bilan band boʻlmoq, ovora boʻlmoq; kuymanmoq. ◆ U oʻn bolani oʻs-tiraman, deb uyda oʻralashib qoldi. n ◆ Kas-bi bilan oʻralashib ketarmikin, deb kasal-xona ham ochib berdi. Yoʻq, boʻshadi. Shuhrat, Jannat qidirganlar. ◆ Kampir ipak qurpʼshri bilan oʻz-oʻzidan oʻralashib qoldi. X,. Nazir, Yonar daryo.

Antonimlari

ЎРАЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻralashmoq
1 околачиваться (где-л.); путаться (между кем-л.), вертеться (около кого-л.);
2 путаться под ногами, мешать;
3 валяться под ногами.