oʻrtacha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]oʻr-ta-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Oʻrta darajaga ega boʻlgan, oʻrta darajadagi; yuqori (ortiq) ham, past ham emas. ◆ Oʻrtacha ogʻirlikdagi tarvuz. Oʻrtacha harorat. Oʻrtacha tezlik. Oʻrtacha rivoj-lanmoq. Oʻrtacha isimoq. v ◆ Qashqa jiyron ustida malla charm toʻnli, tulki telpakli, oʻrtacha jussali bir kimsa kalta taqilgan uzangiga oyoqlarini tiraboʻtirardi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Oʻrtacha goʻshtli ishchi otlar kelgan-ketganlarga parvosiz, angʻizdan bosh koʻtarmaydilar. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Dala bizning bogʻchadan keng, havosi yok,imli-roq edi, oʻrtacha esayotgan yoqimli shamol kishining yuzini siypalab, dimoqqa latif xush hidlarni keltirardi. S. Ayniy, „Esda-liklar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЎРТАЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
oʻrtacha
1 средний, средних размеров; // в среднем; ◆ oʻrtacha qalinlikdagi taxta доска средней толщины; ◆ oʻrtacha vazminlikdagi kurashchi борец среднего веса; ◆ har bir gektar yerdan oʻrtacha 30 sentnerdan hosil olindi с каждого гектара получено в среднем по 30 центнеров урожая;
2 средний; умеренный; посредственный; так себе; // средне; умеренно; посредственно; oʻrtacha baho средняя (посредственная) оценка;◆ oʻrtacha issiqlik умеренная жара; ◆ oʻrtacha xodim так себе работник.