oʻtirikchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-ti-rik-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Oʻtrukchi — yolgʻonchi, avroqchi (Samarqand, Surxondaryo hamda qoraqalpoq lahjalarida hozir ham qoʻllaniladi). ◆ Kuchsiz kishi oʻtrukchi boʻladi-ku. Isajon Sulton, „Bilga Xoqon“
q. oʻtrukchi. ◆ Oʻgʻlim yo oʻtirikchi, yo oʻzim hech baloni tushunmayman. N. Norqobilov,, „ Bekatdagi oq uycha.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎТИРИКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.