oʻynash
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻy-nash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OʻYNASH ’nikohsiz jinsiy aloqada boʻluvchi shaxs (erkak yoki ayol)’. Oʻ y n a sh g a ishonib ersiz holma (Maqol). Bu ot eski oʻzbek tilida oyna- feʼlining 'nikohsiz jinsiy aloqada boʻl—’ maʼnosidan —sh qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 436, 437); keyincha — lik a unlisi ä unlisiga almashgan: oyna- + sh = oynash > oynäsh.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻynamoq fl. har. n. ◆ U juda zerikib, nima oʻyin oʻynashni, kim bilan oʻy-nashni bilmas edi. Oybek, Tanlangan asarlar.
2 koʻchma Nikohsiz yaqin munosabatda boʻluvchi er kishi yoki ayol (bir-biriga nisbatan). ◆ Oʻynashga ishonib, ersiz qoldim. Ma-qol. yaya ◆ Rasmi, qiz buzilsa, uni oʻz oʻynashiga berishadi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Boʻ-ronbek oʻynashining chinakam goʻzalligiga qa-noat hosil qilgandan keyin, otiga qaradi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЙНАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.