ohista

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-his-ta

Etimologiyasi

OHISTA Bu ravish ПРСda [ahesta] shaklida (48), ТжРСda ohista shaklida (293) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojikcha shakli olingan; 'sekingina', 'bosiqliq bilan' kabi maʼnolarni anglatadi (OʻTIL, I, 565).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

[ fors. – sekin, asta, asta-sekin; shovqinsiz; osoyishta ]

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh.

1 Asta, qattiq ovoz chiqarmasdan, sekingina. ◆ Ohista gapirmoq. Derazani ohista yopmoq. ◆  Rahmat.. Rahimjon aka! — dedi Raʼno sekin. Dediyu, entikdi, soʻngra chuqur nafas olib, ohista takrorladi: Katta rahmat! O. Yoqubov, „Bahor kunlaridan birida.“ . ◆ Avaz uygʻoq edi, otasi bilan ohista gaplashib kirayotgan kishining tovushini eshitdiyu: Yana bir hamdard shekilli, deb shiftga qarab yotaverdi. S. Siyoyev, „Avaz.“

2 Shoshmasdan, sekin, asta; shov-shuv koʻtarmasdan. ◆ Raʼno ohistagina Anvarning yoniga kelib, supaga suyandi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Umid kirishda ohista u yoq-bu yoqqa qarab kirgani bilan, chiqishda mushukdek epchillik bilan zinapoyalardan tushdi. Mirmuhsin, „Umid.“

3 Bilinar-bilinmas, sal-pal, zoʻrgʻa payqab oladigan darajada. ◆ Koʻzni ohista ochib, yummoq. Boshni ohista chayqamoq. Oy ohista chiqmoqda. ◆ Qaygʻuga botgan koʻzlarini yumib, boshini ohista irgʻadi. "Saodat". ◆ Pastdan shosha-pisha chiqib kelayotgan vrachning sharpasini sezgach, xiyol qoʻzgʻalib, ohista koʻzini ochdi. N. Aminov, „Qahqaha.“

4 Hovliqmasdan, bosiqlik bilan, yotigʻi bilan. ◆ Voqeani ohista bayon qilmoq. ◆ Sizga shunday vazifa yuklandi: ukangiz, singlingiz, xoʻsh, yana kim bor — shularga ohista tushuntirasiz, yaʼni ular Mirzakarimboy otamga araz qilmasinlar. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

5 Bildirmay, bilintirmay, oshkor qilmay, yashirincha. ◆ Ohista ishora qilmoq. ◆ Zamira Ochilning oʻtli qarashlarini avvaldan his qilar, lekin ularda suqlik sezmas, aksincha, koʻz-koʻzga tushganda, yigit ohista koʻzini olib qochar va uyalib, oʻzini mumkin qadar tortib yurar edi. P. Kodirov, „Uch ildiz.“ ◆ Shiypon yaqiniga borib, ohista moʻralasam, kattakon gujum tagida Xolchuchuk oʻtiribdi. "Saodat".

6 Ehtiyotlik bilan, avaylab, astagina. ◆ Yarani ohista bogʻlamoq. Bemorni ohista yotqizmoq. ◆  Qaygʻu bilan charchagan qizning koʻzlari yumila boshladi. Yoʻlchi uning boshini kir yostiqqa ohista qoʻydi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Qamchi bilan Mavlon aka Botiralini ohista koʻtarib, aravaga oldilar. Gʻ. Gʻulom, „Mashʼal.“

7 Tinch, osoyishta. ◆ Bu qishloqda hayot ohista va bir maromda kechardi. "Sharq yulduzi".

8 Yengil, osongina. ◆ Samolyot ohista Andijon tuprogʻiga qoʻndi. "Yoshlik".

Sinonimlari

asta, sekin

Antonimlari

ОҲИСТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

ohista

• Ozarbayjoncha: aheste

Ruscha _ru

ohista
1 тихий, неторопливый, медленный; спокойный; // тихо, неторопливо, медленно; спокойно;
2 осторожно, бережно, с осторожностью;
3 слегка, несильно, тихо; чуть-чуть; еле заметно.