osoyish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-so-yish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. (jiyLJ - tinchlik, xo-tirjamlik; orom, hordiq, boʻsh vaqt
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 kt. Tinch, urush-janjaldan, gʻavgʻo-tashvishdan xolilik; tinchlik, xotirjamlik, tinim. ◆ Birovning osoyishini buzmoq. yash Osoyish zamondan qalbingda gʻurur, Vataning, diyoring muborak boʻlsin! A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Dunyohamon osoyish, charogʻonu chiroyli — qarab hech toʻymaysan. M. M . Doʻst, Lolazor. ◆ Yusufbek hoji elning osoyishi va mamlakatning obod-ligi nomiga bu taklifni boʻyniga oldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
- Koʻngli osoyish topmoq Tinchlanmoq, xo-tirjam boʻlmoq. ◆ Keyinroq oʻlikni hamqish-loqlari olib ketganini eshitib, koʻngli sal osoyish topdi. M. M . Doʻst, Galatepa qis-salari. ◆ Ammo [Elmurodning] koʻngli osoyish topmadi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОСОЙИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
osoyish
спокойствие, покой; успокоение.