popuk
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]po-puk
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Narsalarga bezak uchun taqiladigan bir bogʻlam tola, pat, ip va sh.k. ◆ Doʻppi popugi. ◆ Sharofat, paranjining popugini eshib, yerga qaraganicha oʻtirar, aftidan, bu savolga javob bermoqchi emas edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“
2. Gajim, shokila. Bayroq popugi. ◆ Zaynab gilamning popugini chirmab, nimaningdir xayolini surar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Karomat ona dasturxon popugini oʻynashda davom etdi. T. Alimov, „Sovchi.“
3. Yosh qizlarga nisbatan erkalash maʼnosida ishlatiladi. ◆ Oldinda sizlar, oy popuklarim. Oybek, „o. v. shabadalar.“ ◆ Siz, popuk qizim, etagingizga pamildori, loviya terib chiqing, — dedi amma Munavvarga. S. Anorboyev, „Mehr.“
4. Shokilali qogʻozga oʻralgan konfet. ◆ Bir kampir sepkildor bolaning chap yonidagi koʻy-lak kiygan qizchaga popuk uzatadi, keyin uni koʻtarib oladi. R. Fayziy, „Sen yetim emas-san“ .
5. Popuk (xotin-qizlar ismi).
- Popugi pasaymoq q. pasaymoq 4. ◆ Domlaning nutqlaridan keyin odamlarning popugi pasayib qoldi. E. Raimov, „Ajab qishloq.“ ◆ Rahimjon popugi pasayib, nafasi chiqmay qoldi. H. Nazir, „Yonar daryo.“
- Popuk ildiz Oʻq ildiz qurigach, uning oʻrniga poyaning ostidan oʻsib chiqadigan koʻp sonli mayda ildizchalar (koʻrinishi popukka, shokilaga oʻxshaydi).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ПОПУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
popuk
1 кисточка;
2 бахрома;
3 вид карамели, завёрнутой в цветные бумажки с кисточками на концах; ◆ popukday qizcha перен. девочка, как конфетка (симпатичная девочка);
4 Папук (имя собств. женское); * popugi pasaydi 1) он перестал сердиться, он пришёл в нормальное состояние духа, он успокоился: 2) он перестал важничать, высокомерничать, он потерял былую важность, высокомерие, спесь; popugini pasaytirmoq сбивать спесь (с кого-л.).