qamchilamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qam-chi-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qamchi bilan urmoq. Gʻuzor tomondan oq sallali kimdir birov ot qamchshab, shitob bilan kelardi. Sh. Tosh-matov, Erk qushi. Arslon.. toʻrigʻini qam-chilab, uzoqlashib qolgan otliqlarni quvib ketdi. O. Yoqubov, Izlayman.
2 koʻchma Soʻz bilan "urmoq", qattiq tan-qid qilmoq, poʻstagini qoqmoq. Mashhur fitnachi Muhammad Jamol chiqib, xoʻp qam-chiladi sizni va bizni. Oybek, Nur qidirib. Furqat, Zavqiy.. oʻzlarining hajviy sheʼr-larida poraxoʻr amaldorlarni shafqatsiz qam-chilagan edilar. "Sharq yulduzi".
3 koʻchma Qistamoq, undamoq, majbur qilmoq. ◆ Tangriqul hoji qoʻlidagi butun vositalar bilan yerni qamchilab, koʻproq kosil berishga majbur qilar edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Odamni jilovlab, qamchilab turadigan, toblab chiniqtiradi-gan narsa — tashvish. F. Musajonov, „Him-mat“ .
- Otni qamchilamoq Zudlik bilan, fur-satni qoʻldan bermay harakat qilmoq; ha-rakatni tezlamoq, tezlatmoq. ◆ Ish koʻp, vaqt oz — otingni qamchila. shsh ◆ Ana shu tigʻiz kunlarda otini qamchilagan paxtakor asti dogʻda qolmaydi. Gazetadan . .."otni qamchi-lash kerak, boʻlmasa kechikasiz", degan gapi Madinani oyoqqa turgʻizdi. Mirmuhsin, Chodrali ayol.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАМЧИЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.