qoʻlansa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-lan-sa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yoqimsiz hid tarqatadigan; sassiq, badboʻy. ◆ Qoʻlansa hid. ◆ Mingboshi yaktak barlarini ochib tashlab, yelpina boshladi. Semiz badanidan qoʻlansa ter hidi anqir edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“

2 Badboʻy hid. ◆ Yoʻlchi quruq namatga yotib, ustiga koʻrpacha yopdi. Koʻrpachadan zax hidi bshyun ot shiptirining qoʻlansasi dimoqqa urdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

3 Badboʻy hidli. ◆ Bu xona ham nimqorongʻi va qoʻlansa edi. "Yoshlik" .

4 koʻchma Qoʻpol; yoqimsiz (ran, muomala haqida). ◆ Muncha ham qoʻlansa odam ekansiz. Doʻqini qarang-a! B. Rahmonov, „Yurak sirlari“ . ◆ Yursa ham, tursa ham, xayolida uning [Qodirqulning] qoʻlansa gapi.. A. Muhiddin, „Inson qalbi otash“ .

Antonimlari

ҚЎЛАНСА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoʻlansa
1 вонючий, зловонный; дурной (о запахе); // зловоние; ◆ qoʻlansa hid дурной запах;
2 перен. неприятный, грубый; ◆ qoʻlansa soʻz (или gap) неприятные, грубые слова, грубости;
3 грубиян.