Kontent qismiga oʻtish

qoim

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

qo-im

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

arab. – turuvchi, tik turuvchi, tik, qiyom; bor, mavjud;

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1. kt. Tik, tikka. ◆ Yelkamda sochiq, qoʻlimda supurgi.. xizmatda qoim turganimda, namoz tamom boʻldi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola.“

2. koʻchma Barqaror, muqim; mustahkam. ◆ Bu meniki, mening saroyim. Koʻring: bunda men oʻzim qoim. M. Shayxzoda. ◆ Bu dunyoda aziyat cheking, zulm qilsa, shikastlik bilan qoim turing. A. Muxtor, „Opa-singillar.“

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ҚОИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]