qoqindiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-qin-diq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. etn. Qoqim qilib "davolash"da bemorning badaniga urib, boshidan aylantirib sadaqa qilinadigan yoki qoqimchi olib ketadigan narsa, sadaqa.

2. h.-q. Jonim tasadduq, sadaqang boʻlay. ◆ Axir, biz ham otang bilan koʻzimiz yorugʻligida sening orzu-havasingni koʻrsak deymiz-da, onang qoqindiq. H. Ziyoxonova, „Koʻngil.“ ◆ Boʻyingizdan opangiz qoqindiq, agar shunchalik aytmasangiz, bir bechora qiz oyogʻosti boʻlarkan. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom.“ ◆ Voy, onaginang aylangur, boʻyginangga qoqindiq boʻlay, — deb Sharofatbibi uzoq vaqt bagʻridan Komilani qoʻymadi. Oybek, „o.v. shabadalar.“ ◆ Bor, doʻmboqqinam, bor, qoqindiq, bor, oʻyiningni oʻyna.. A. Muxtor, „Chinor.“

Antonimlari

ҚОҚИНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qoqindiq
этн. жертвуемый предмет, с которым якобы уйдёт болезнь из больного после лечения заклинаниями и постукиваниями (этим предметом похлопывали больного по телу и затем отдавали его нищим или неимущим; см. qoqim); ◆ 

• boʻyingga qoqindiq boʻlay (букв. да буду я жертвой за твой стан) моя милая, моя красавица; ◆ onang qoqindiq (букв. да будет твоей жертвой твоя мать) голубчик мой; голубушка моя.