qotishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-tish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qotmoq fl. birg. n. ◆ Ular xandon urib qotishdi. Sovuqda qotishdi. shya Qiziq bir vaziyatda bir zumgina qotishardi. Oybek, „Navoiy“ .
2 tex. Qotishma hosil qilmoq.
3 Oʻzaro munosabatga kirmoq; aralashmoq, suqilmoq, qoʻshilmoq. ◆ Tinib-tinchimaydi. Uz ishi yetmaganday, boshqalarning ishiga ham qotishib yuradi. H. Nazir, „Uzr, otaxon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОТИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qotishmoq
1 совм. от qotmoq;
2 вмешиваться;
3 смешиваться; примешиваться;
4 присоединяться.