quroq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Quroq I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qu-roq


Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

QUROQ ' turli rang va shakldagi mato parchalarini ulab hosil qilingan'. Usti-boshi yupundi rosa, Bor bezagi bir q u r o q chopon (H.Poʻlat). Bu sifat eski oʻzbek tilida 'turli narsalarni, qiyiqlarni bir—bi-riga ulab yaxlitla-' maʼnosini anglatuvchi qura— feʼ-lidan —q qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik q un — doshi oldidagi a unlisi â unlisiga almashgan: qura— + q = quraq > qurâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

ot Ulab-qurab, biror narsa hosil qilish uchun yaroqli mato parchasi. ◆ Bir qator attorlar eski qop, yagʻir sholcha, yirtiq boʻz parchashridan, qizil, oq, koʻk, yashil laxtak quroqlardan turli-tuman soyabonlar yasab, mollarini bevosita yerning oʻziga uyib qoʻyibdilar. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola.“ ◆ Oʻrtaga novcha qiziqchi chiqadi. Choponi qizil, koʻk, yashil, sariq quroq lattalardan yamalgan. T. Obidov, „Yusufjon qiziq.“

2 sft. Shunday quroqlarni biriktirib tikib hosil qilingan. ◆ Quroq dasturxon.

Quroq yostiq. ◆ Rais peshonasidagi oqib tushayotgan terni artib, quroq bilan bezatilgan yostiqqa yonboshlab, yuzini shabadaga burdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli.“ ◆ Qirlarda qorning choki soʻkilgan, hamma yoq ola-bula quroq, koʻrpaga oʻxshaydi. Sh. Gʻulomov, „Inson qoʻli gul.“ ◆ Usti-boshi yupundi rosa, Bor bezagi bir kurok chopon. H. Poʻlat.

3 sft. koʻchma Mayda boʻlaklardan iborat, boʻltak-soʻltak, laxtak-luxtak, parcha-purcha. ◆ Quroq, yerlar. ◆ Choʻldan quroq ham qoldirmabsiz, ota. Obodlik kishining mehrini tortib, oʻziga sehrlab qoʻyadi. A. Xasanov, „Chirokdar.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

Quroq II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qu-roq

Ko'chadagi hovuz atrofidagi quroq
quroqli maydon

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Qiyoqning quruqlikda oʻsadigan bir turi. ◆ Choʻldan quroq yeb toʻygan, Yelini sutdan qappaygan Anavi cheksiz sigirlar Ovul yoqqa yoʻl olgan. Gʻ. Gʻulom.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

Quroq III[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qu-roq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Katta varrak. ◆ Quroq yasamoq. Quroq, uchirmoq.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚУРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]