quturmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qu-tur-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Quturish kasaliga yoʻ-liqmoq. ◆ Quturgan boʻri. It qutursa, egasi-ni qopadi. Maqol . yat ◆ -E, musulmon, nega qopmaydi, deysiz, bu it quturgan-ku, axir, — dedi Toʻqsonov va darrov yonidan qora toʻp-ponchasini chiqardi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 koʻchma Jon-ja\di bilan, oʻzini tu-tolmagan darajada, yovuzlarcha harakat qil-moq. ◆ Belgrad atrofida boʻlayotgan jangda nemislar quturib qarshilik koʻrsatar edi. N. Safarov, „Don“ . ◆ Dadam quturib, qoʻllariga ilingan narsani uloqtirardilar. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
3 koʻchma Bosar-tusarni bilmay qolmoq, haddan oshmoq. ◆ Ixlosmand koʻpaysa, eshon quturar. Maqol . n ◆ [Chayqovchi] Quturmay ham nima qshkin. Chayqovchilikda ayblanganlar-ning ustidan sudlar shu qadar yumshoq hukm chiqaradiki, bilmaysan kishi: jazo berdimi, nasihat qildimi. A. Qahhor .
4 koʻchma Zoʻr kuch, shiddat bilan yuz bermoq, sodir boʻlmoq; avjiga minmoq. ◆ Boʻ-ron quturmoqda. shsh Suv quturib kelyapti, paromni chirpirak qilib olib ketadi. S. Ahmad, „Iqbol chiroqlari“ . ◆ Ayrim joylarda yongʻin quturib, oʻz oʻljasini katta ishta-ha bilan yutmoqda. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Quturgan shamol tomni uchirib ketgundek uvillaydi. "Yoshlik" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚУТУРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
quturmoq
1 беситься; заболевать бешенством; quturgan it бешеная собака; quturgan it egasini qopadi посл. бешеная собака укусит и хозяина;
2 перен. беситься, взбеситься; разъяриться; неистовствовать; shamol quturayotir ветер неистовствует;
3 перен. беситься (с жиру); терять чувство меры; ixlosmand koʻpaysa, eshon quturar посл. если последователей много, ишан теряет чувство меры.