ruhsizlanmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ruh-siz-lan-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ruhiy tushkunlik kayfiyatiga berilib umidsizlanmoq, da-dillikni qoʻldan bermoq. ◆ -Shuncha odamning mislsiz qiynoqlarda jon berganini kurgan jangchilar, magʻlubiyatga uchragandan battar esankirab, ruhsizlanibqoldilar. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

2 Jonlilikni, qizgʻinlikni yoʻqotib, qiziqarsiz, oʻlik tuye olmoq. ◆ Majlisning bunchalik ruhsizlanib, mayusiyat [maʼyuslik] ichida qolishiga Gulsunbibi chidab mypojiMa-di. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Bundan soʻnggi suhbat juda ruhsizlanib ketdi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ .

Antonimlari

РУҲСИЗЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ruhsizlanmoq
становиться вялым, апатичным; терять настроение, падать духом.