sabiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-biy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — goʻdak, bola, yigitcha;

yosh shogird] esk. kt. 1 Koʻkrakdan ajratil-gan goʻdak. ◆ Yoʻq, inson hanuz sabiy, balogʻatga yetmagandir. A. Qahhor, „Sarob“ .

2 koʻchma Hali voyaga yetmagan; gʻoʻr, pish-magan, tajribasiz. ◆ Qalbi togʻlar qadar zoʻr, ammo oʻzi Endi oʻn ikkiga kirgan bir sabiy. Uygʻun .

Antonimlari

САБИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sabiy
уст.
1 ребёнок, отнятый от груди матери;
2 перен. незрелый, зелёный, не достигший совершеннолетия; ◆ sabiy inson незрелый человек, не созревший (для чего-л.) человек.