shinavanda

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

shi-na-van-da

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

\f. jUl — eshituvchi; radioeshituvchi

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Biror narsaga nihoyatda ixlos qoʻygan; ixlosmand, ishqiboz, mux-lis. ◆ Futbol shinavandasi. Kurash shinavan-dalari. n Tomosha zali sanʼat shinavan-dalari bilan lsh toʻlgan edi. Gazetadan. ◆ Qoʻsh-ni xonadan shaxmat donalarining taxtaga taq-tuq urilgani, qoʻli baland shinavanda-ning xursand ovozi eshitildi. S. Nurov, „May-salarni ayoz urmaydi“ .

2 Biror ish, kasb-xunarga mehr qoʻygan, uni yaxshi biladigan, omilkor, hadisini olgan. ◆ Shoʻr yerlarning piri, tashlandiq yer-larning mirishkori, oʻz kasb-korining shinavandasi Tursunboy bormasa, kim boradi ? M . Muhamedov, Hamqishloqlar. ◆ Tinim bilmas texnika shinavandalari iiaab chiqarishga joriy etayotgan yangiliklar bir daryo boʻlsa, yuqorida eslatganimiz undan qatradir. Gazetadan .

3 Kishi bilan dildan suhbatlashadigan, elakishib ketadigan. ◆ ..Kutbiddinovning feʼ-li aynidi, yaʼni bironta shinavanda ulfat bilan birpas dilkashlik qilgisi keldi. A. Qaqhor, „Asarlar“ . ◆ Uoʻrta yoshli, xiyla toʻla-ligidan boʻyi past koʻrinadigan, odamga tez elakishib ketadigan shinavanda kishi edi. H. Nazir, „Koʻkterak shabadasi“ .

4 Ulfat uchun \yech narsani ayamaydigan, ulfatchilikni oʻrniga qoʻyadigan; odamsha-vanda. ◆ Foziljon hali yosh boʻlishiga qaramay, oʻzini ulfat koʻrgan shinavandalardek tu-tardi. F. Musajonov, „Nozik masala“ . ◆ Buna-qangi shinavanda odam kam boʻladi, ha. Ol-tin yigit. Doʻst uchun jonini ham ayamaydi. "Mushtum" .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ШИНАВАНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

shinavanda
1 умеющий разбираться (в ком-чём-л.); тонкий знаток (чего-л.); ◆ ovqat shinavandasi гурман; ◆ texnika shinavandasi знаток техники;
2 умелец, овладевший всеми тонкостями, мастер (какого-л. дела); ◆ Qani, men toʻgʻray, shinavandaroqman (Ж. Шарипов, «Саодат»») Нука, дайте я накрошу, я в этом деле спец;
3 человек, ничего не пожалеющий во имя дружбы; душа-человек.