shirava

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-ra-va

Etimologiyasi

f. jo_>e-i

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sut yuzida ho-sil boʻlgan yangi qaymoq. ◆ Shirava qaymoq. Sutning shiravasini piyolaga olmoq. Shira-vaga non botirib yemoq. yash Yangi sutning mazasi shiravadan qolishmaydi. R. Fayziy, „Balli, ona qizim“ . ◆ Sharofat xola oʻgʻli Mir-poʻlatga olib kelgan bir kosa shirava sutni

Alijonning oldiga qoʻydi. H. Nuʼmon, Fasl-lar. ◆ -Oftobchuvoqda nonushta qilib oʻti-ribmiz. Nonushta quyuq: ikki kosachada shirava qaymoq, uzum, — dedi Shokirjon. Sh. Rizo, „Qor yogʻdi, izlar bosildi“ .

2 koʻchma Qor, qirov, muz kabilardan hosil boʻlgan yupqa qatlam. ◆ Sovuqdan chelak-dagi suv shirava bogʻlabdi. tsh Kechasi birin-chi shirava qor yogʻib chiqdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

Antonimlari

ШИРАВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shirava
1 сласти;
2 тонкий слой сливок (не снятый ещё с молока); ◆ shirava qaymoq = shirava 2;
3 перен. сало (на реке); тонкий слой (снега, инея); ◆ daryoning beti shirava bogʻladi река покрылась салом; ◆ Kechasi birinchi shirava qor yogʻib chiqdi (Ѓ. Ѓулом, «Шум бола») Ночью выпал тонкий слой первого снега.