solishtirmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
so-lish-tir-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Solishmoq 2 fl. ort. n. ◆ Xoʻrozlarni rosa solishtirdik.
2 Qiyos qilmoq, taqqoslamoq. ◆ Oʻtgan yilgi natijalarni bu yilgi natijalar bilan so-lishtirmoq. Qoʻlyozmani solishtirib oʻqimoq. yaya Beixtiyor u [Nizomjon] opasi bilan As-rorani solishtira boshladi. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СОЛИШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
solishtirmoq
1 понуд. от solishmoq заставлять драться, биться друг с другом; пускать друг на друга, натравливать друг на друга; стравливать;
2 сличать; сравнивать; сопоставлять; sifatini solishtirib koʻrmoq сравнивать качество (чего-л.); qoʻl yozmani solishtirib oʻqimoq сличать (считывать) рукопись.