soqa

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

so-qa

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

I \a. y — olib boruvchi, haydab keluvchi, boshqarib boruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

shv. Daryo yoki anhorlardan katta ariqlarga suv olinadi-gan joy; ariq boshi. ◆ Elimizning ogʻasi, Ad-ras toʻnning yoqasi, Yopimizning soqasi Mi-rob akaga bir salom. "Qoʻshiqlar" . ◆ Amuning qay-sarligi tutib, qirgʻoqlaridan nariga ketdi, soqalarga suv bermay qoʻydi. E. Rahim, „Hayot amri bilan“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

so-qa

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

II shv. Soqqa.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

so-qa

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

III \a. — poya, palak; orqadan

boruvchi; aryergard] 1 harb. Harbiy yurish yoki mashkdar chogʻida asosiy kuchlar ortidan soqchilik qilib boruvchi maxsus qism.

2 harb. Jang paytida turli tashqi zar-balardan saqlanish maqsadida tizza va tir-saklarga kiyiladigan metall qalqoncha.

3 shv. Biror kimsadan yoki biror yerdan tarqagan; avlod, zot. ◆ Avazoʻgʻlon qirq yigit-ning ogʻasi. Botirlarning Avaz oltin soqasi. Ergash Jumanbulbul oʻgʻli .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

СОҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]