talvasa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tal-va-sa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. jH — hayajon, iztirob, tashvish] Esankirash, sarosima va sh.k. bilan yuz beruvchi bezovtalik, hayajonli ho-lat. ◆ Mana endi.. talvasa bilan qalbi tubi-ga bekitib kelgan sirini ochib qoʻydi.. Shuxrat, „Umr pogʻonalari“ . [Yorqinoy] ◆ Dadasining oq qilishini achchiq ustidagi talvasa deb bilardi. R. Rahmon, „Mexr koʻzda“ . ◆ Yaradorlar.. iztirob va isitmaning zoʻridan talvasa bilan birdan sachrab turar, soʻng hushsiz yiqilar edi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

Jon talvasasi 1) oʻlim oldidagi bezov-talik, jon talashish. Ularning uchi [◆ uchtasi\ oʻlgan, biri esa hali jon talvasasida edi. O. Otabekov, „Kam boʻlmagur, oʻgʻil; 2) qattiq bezovtalik, qoʻrquv, hayajon“ . U [◆ erkak\ ayol-ning bilagidan ushladi. Ayol jon talvasasida: -Voydod, odam bormi!?— deb qichqirib yubordi. F. Nasriddinov, „Tundagi voqea“ . ◆ ..sayyod domidan hurkigan ohuday jon talvasasida qochib qoldi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .

Antonimlari

ТАЛВАСА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

talvasa
сильное беспокойство, сильное душевное волнение (см. также iztirob); ◆ jon talvasasi агония; ◆ jon talvasasida 1) в агонии; 2) в крайне возбуждённом состоянии; в сильном душевном волнении; ◆ talvasaga tushmoq = talvasalanmoq .