taqilmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-qil-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I Taqmoqfl. majh. n. ◆ Koʻk-rakka taqiladigan nishon.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-qil-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- II 1 Teginmoq; tegmoq. Eshikning qulf va zanjiri boʻlmay, yuziga yopiq holda turgan boʻlsa ham, u [yigit
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ eshik-ka taqilmadi, mashaqqatlanib, devorga mindi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Nutqda, gapda kimsa yoki narsa haqida toʻxtamoq, gapirib oʻtmoq. ◆ Maruzachi koʻp ma-salalarga taqilmadi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҚИЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
taqilmoq I
страд. от taqmoq прицепляться, быть прицепленным, привешиваться, прикалываться, привязываться, быть привязываемым; пришпиливаться; koʻkragiga medal taqilgan edi на груди у него была медаль.
taqilmoq II
1 касаться, трогать; прикасаться, соприкасаться;
2 перен. касаться, останавливаться; boshqa masadalarga taqilmayman я не буду касаться вопросов.