tarh
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tarh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\ [a. — olish, olib tashlash;
ayirish] esk. ayn. oluv 2. ◆ Oʻndan uchni tarh qilsa, yetti qoladi.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tarh
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- II [a. — qurilish, imorat,
bogʻning bichimi, loyihasi] 1 Chizma lavha;
loyiha, reja. ◆ Qogʻozdagi shakl — binoning tarhi edi. Oybek, Navoiy. ◆ Mavlono Faz-liddin mana shu shaharda qurmoqchi boʻlgan Madrasa va saroy tarhini Xonzoda begimga koʻrsatib, uning maqtovini eshitgan yorugʻ kunlarini esladi-yu, yuragini armon gʻijimlab oʻtdi. P. Qodirov, Yulduzli tunlar. ◆ ..yozgi xoʻjaligining bor tarhigacha eslab qolgandi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oquycha“ .
2 koʻchma Tuzilish, bichim. ◆ Qizning tarhi toza gul yangligʻ, Javdirabon boqar shayayu koʻz. M. Ali, „Boqiy dunyo“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАРҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.