tarh
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tarh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\ [a. — olish, olib tashlash;
ayirish] esk. ayn. oluv 2. ◆ Oʻndan uchni tarh qilsa, yetti qoladi.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tarh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II [a. — qurilish, imorat,
bogʻning bichimi, loyihasi] 1 Chizma lavha;
loyiha, reja. ◆ Qogʻozdagi shakl — binoning tarhi edi. Oybek, Navoiy. ◆ Mavlono Faz-liddin mana shu shaharda qurmoqchi boʻlgan Madrasa va saroy tarhini Xonzoda begimga koʻrsatib, uning maqtovini eshitgan yorugʻ kunlarini esladi-yu, yuragini armon gʻijimlab oʻtdi. P. Qodirov, Yulduzli tunlar. ◆ ..yozgi xoʻjaligining bor tarhigacha eslab qolgandi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oquycha“ .
2 koʻchma Tuzilish, bichim. ◆ Qizning tarhi toza gul yangligʻ, Javdirabon boqar shayayu koʻz. M. Ali, „Boqiy dunyo“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.