tiniq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ti-niq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Loyqa va shu kabilardan xoli, ti-nigan holatli. ◆ Choʻqqilardan oqib tushgan bu soylar shishadek tiniq. Mirmuhsin, „Ham-zaobod“ . ◆ Ariqchalarda kech kuzning tiniq suvi limillab oqadi. N. Aminov, „Suvarak“ .

2 Gard-gʻubor, xiralik va shu kabilardan xoli, ravshan koʻrinishli. ◆ Osmon har vaqtdagi-dek bulutlardan xoli, begʻubor, tiniq, koʻm-koʻk. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Radiodan dutor sadosi taralar, sehrgar kuy Temir-jonning qalbiga kirib borar, tiniq yuzi-da yoqimli, muloyim joziba.. uygʻotardi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ . ◆ Koʻzlarining qorasi nihoyatda tiniq va oʻtli.. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

3 Xiratik, qoʻpollikdan xoli; jarang-dor (tovush, ovoz haqida). ◆ Adolat dutorini qoʻlga oldi. Bir nafasdan keyin uning qoʻn-gʻiroqdek tiniq ovozi yangradi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Togʻbagʻrida oʻynoqlabyugurgan jilgʻa-larni eslatuvchi tiniq, jozibador sado xo-nani toʻldirdi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .

4 koʻchma Aniq ifodali; ravshan. ◆ Soʻz-fikri tiniq ziyoli boʻlganingiz uchun ham biz chekayotgan ayriliq sitamini sezyapsiz. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Jahonda aqli tiniq shina-vanda yigitning bitasi sen-u, bittasi men. J. Abdullaxonov, „Toji bilan Hoji“ . Uning xotirasi hayratda qolarli darajada boy va tinsh edi. Gazetadan.

Antonimlari

ТИНИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tiniq
1 прозрачный, чистый; отстоявшийся (о жидкости); ◆ osmon shishadek tiniq небо прозрачно, как стекло;
2 светлый; прозрачный; ◆ tiniq havorang koʻz светлоголубые глаза;
3 чистый, свежий; нежный, приятный (о лице);
4 перен. ясный, чёткий; ◆ uning aqli tiniq у него ясный ум;
5 ясный, чистый, звонкий; ◆ tiniq ovoz чистый голос; * ◆ sutdan oq, suvdan tiniq (букв. белее молока, прозрачнее воды) кристально-чистый, безгрешный.