toʻqnashuv
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻq-na-shuv
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Toʻqnashmoq 2, 3 fl. har. n. ◆ Avtomobilzar toʻqnashuvi. Qoʻshinlar toʻqna-shuvi. m ◆ Munira ham, Ahmad ham boya oʻrta-larida boʻlib oʻtgan toʻqnashuvni unutmagan edilar. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Harorat kuchli fikrlarning toʻqnashuvidan kelib chi-qadi. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ .
2 koʻchma Ixtilof, nizo va sh.k natijasida yuz bergan olishuv, kurash. ◆ Sinfiy toʻqnashuvlar. sht Sherbek bu toʻqnashuvda taqdirihal boʻlishini sezgan edi. Shuning uchun ham, oʻzini himoya qilishga zoʻr bermasa ham, boʻlgan voqealarni batafsil soʻzlab berishga harakat qildi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎҚНАШУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
toʻqnashuv
1 и. д. от toʻqnashmoq;
2 столкновение, стычка; ◆ qurolli toʻqnashuv вооружённое столкновение.