toshqin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tosh-qin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. ot Qor va muzliklarning shiddatli erishi, yogʻinning koʻp boʻlishi, tabiiy va sunʼiy toʻgʻon va dambalarni suv vayron qilishi va boshqa sabablar tufayli daryo, soy, koʻl suvlarining qirgʻoqdan oshib, sohil, yerlarni bosuvi. ◆ Bahorgi toshqin. ◆ Toshqin suvlari. ◆ Toshqin xavfi. ◆ Uning dokladi va muzokaraga tayyorlangan chollarning soʻzlaridan toshkin manzarasi, bu ofatning butun oqibatlari hammaning koʻz oldida gavdalandi-qoldi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2. sifat Joʻsh urgan, pishqirgan, joʻshqin. ◆ Toshqin daryo.
3. koʻchma Gʻayrati ichiga sigʻmaydigan, oʻt-yurak, qaynoq. ◆ Toshkin yigit. ◆ Toshqin qalb. ◆ -Barakalla, otangizga rahmat! — dedi Qudrat quvonib. Keyin toshqin bir mehr bilan soʻradi: -Qishloqqa qachon qaytasiz? Mirzakalon Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“
4. Toshqin (erkaklar ismi).

Antonimlari

ТОШҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

toshqin

Tillar

• Turkcha: su baskını
• Yoqutcha: угут

OʻTIL

Ruscha _ru

toshqin
1 наводнение; половодье, паводок, разлив;◆ suv toshqini наводнение; ◆ bahorgi suv toshqini весеннее половодье;
2 разливающийся; кипучий, бурный (о реке, о воде); ◆ toshqin Zarafshon бурная река Зеравшан;
3 поток;
4 Ташкын (имя собств. мужское).