tovoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-voq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yuzi yoyiq, bir oz yalpoq, kosa shaklidagi chuqurroq idish (turli oʻlchamda sopol, chinni, metall, baʼzan marmardan tayyorlanadi). ◆ Sopol tovoq. Chinni tovoq. Tu-nuka tovoq. shsh Komil tovoqlarda qaymoq, likoplarda uzum koʻtarib kirdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Buvi, yuzini suzib turgan sutli tovoqni yerga qoʻyib, "nima deyapsan?" degan-day Murodga qaradilar. A. Mirahmedov, „Kulgan chechaklar“ .

Norin tovoq Norin suziladigan katta kosa yoki tovoq. ◆ Otabek shoshib tokchadan xitoyi norin tovoqni oldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 shv. Lagan. /Vahob/ ◆ Bir tovoq xushboʻy palovni keltirib, oldimizga qoʻydi. M. Muxamedov, „Qahramon izidan“ .

3 s. t. Plastinka (patefon, radiola plas-tinkasi). Ertalabhosilotningxotini patefon tovogʻini soʻrab chiqibdi. S. Ahmad, Kadr-don dalalar.

Antonimlari

ТОВОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tovoq
1 большая глубокая глиняная чашка;
2 обл. ◆ = lagan; charx tovoq большое глиняное блюдо (для плова); ◆ 

• toʻqqiz tovoq см. toʻqqiz.