toʻqnashuv
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻq-na-shuv
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Toʻqnashmoq 2, 3 fl. har. n. ◆ Avtomobilzar toʻqnashuvi. Qoʻshinlar toʻqna-shuvi. m ◆ Munira ham, Ahmad ham boya oʻrta-larida boʻlib oʻtgan toʻqnashuvni unutmagan edilar. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Harorat kuchli fikrlarning toʻqnashuvidan kelib chi-qadi. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ .
2 koʻchma Ixtilof, nizo va sh.k natijasida yuz bergan olishuv, kurash. ◆ Sinfiy toʻqnashuvlar. sht Sherbek bu toʻqnashuvda taqdirihal boʻlishini sezgan edi. Shuning uchun ham, oʻzini himoya qilishga zoʻr bermasa ham, boʻlgan voqealarni batafsil soʻzlab berishga harakat qildi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎҚНАШУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
toʻqnashuv
1 и. д. от toʻqnashmoq;
2 столкновение, стычка; ◆ qurolli toʻqnashuv вооружённое столкновение.