toʻti
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻ-ti
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Bu soʻz Oʻrta Turkchaga Forschadan kirib kelgan.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tropik oʻrmonlarda yashaydigan, koʻpchilik turi chiroyli, rang-barang patli qush. ◆ Ilhom samovarchi odamni koʻproq chaqirish uchun toʻti saqlaganday, Ho-ji bobo usta Salimni toʻti qilib boqar edi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Togʻlardagi ohular, oʻr-mondagi toʻtilar, chamandagi bulbullar ham yolgʻiz emas, juft yashaydilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . '
2 koʻchma Juda goʻzal, nozanin ayol haqida. Qizlar majlisi gullar, lolalar, toʻtshshr, qumrilar majlisi! A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Bir qiyo boqdim, ilindim toʻtining zan-jiriga, Hech iloj topolmadim parvadigor taqdiriga. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
3 koʻchma Taqlidchi, oʻzganing gapini tak-rorlaydigan shaxsga nisbatan qoʻllanadi.
4 Toʻti (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎТИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.