turkona
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tur-ko-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
TURKONA Bu sifat turk otiga tojikcha -ona qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib oʻzbek tilida hosil qilingan; 'turkiy xadqlarga xos' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 226).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 esk. Turkiy til va ada-biyotiga oid; turkiy. ◆ Turkona bayt, yat Kelinning atrofida, orqasida kelayotgan guruh-guruh ayollar turkona rasm bilan "yor-yor" aytdilar. Oybek, „Navoiy“ .
2 Xalq tabobatiga oid; xonaki. ◆ Turkona dori. m ◆ Otinlarning turkona emi tariq-cha boʻlsin otamga taʼsir bermadi. Gʻayratiy, „Yoshligimsiz“ . ◆ Yarash polvon keksa momolarning tiliga kirib, xotinini turkona muolaja qildirdi. Foyda chiqmadi. S. Siyoyev, „Otliq ayol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУРКОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.