turkona
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tur-ko-na
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]TURKONA Bu sifat turk otiga tojikcha -ona qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib oʻzbek tilida hosil qilingan; 'turkiy xadqlarga xos' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 226).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 esk. Turkiy til va ada-biyotiga oid; turkiy. ◆ Turkona bayt, yat Kelinning atrofida, orqasida kelayotgan guruh-guruh ayollar turkona rasm bilan "yor-yor" aytdilar. Oybek, „Navoiy“ .
2 Xalq tabobatiga oid; xonaki. ◆ Turkona dori. m ◆ Otinlarning turkona emi tariq-cha boʻlsin otamga taʼsir bermadi. Gʻayratiy, „Yoshligimsiz“ . ◆ Yarash polvon keksa momolarning tiliga kirib, xotinini turkona muolaja qildirdi. Foyda chiqmadi. S. Siyoyev, „Otliq ayol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУРКОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.