urf
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
urf
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. j*. — eʼtirof, baho berish;
rayem, odat, taomil; oʻrganish] Umum tomo-nidan qabul qilingan va amal qilinadi-gan tartib-qoida; rasm, taomil. ◆ Har bir xalqning oʻz urfi bor. m ◆ Biz koʻpincha ajo-iib, koʻrilmagan, haligacha urf boʻlmagan ran-go-rang gullarni dasta.shganda.. qaysi bogʻda bitgan-u bogʻboni kim?deb surishtiriboʻtir-maymiz. Gazetadan . ◆ Poshsha xola egnida esa shahar urfidan chiqib qolgan qora duxoba cho-pon. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УРФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
urf
обычай, правило, обыкновение; установившийся порядок; мода; ◆ urf boʻlib ketmoq входить в обычай; входить вмоду.