ustma-ust
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ust-ma—ust
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]rvsh. 1 Biri ustiga bosh-qasini qoʻyib, qalashtirib. Kitoblarni ust-ma-ust joylamoq. yaya
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Mahmud Torobiy] ◆ Bozor kunlari ikki inisini ikki yoniga olib, ustma-ust taxlangan gʻalvir-elaklarni orqa-lagan holda, piyoda Buxoroga junar. M. Osim, „Mahmud Torobiy“ .
2 Ketma-ket, ust-ustiga. ◆ Otiga ustma-ust qamchi bosdi. n ◆ Madamin pastga tushib, Xudoyqulning biqini va koʻkragiga ustma-ust tepdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ [Dushman] Buta-larni oralab yuz ellik metrcha yaqin kelgan-da, [Ahmadjon] ustma-ust ikki sidra oʻq yogʻdirdi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]УСТМА-УСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.