vaysamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vay-sa-moq

Etimologiyasi

Eʼtiborga loyiq boʻlma-gan, keraksiz, bemaʼni gaplarni gapirmoq. ◆ Yuz-koʻzini soqol bosgan mulozim eshkak eshar ekan, tinmay vaysardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . Xotinlar betinim vaysab.. oʻz uylariday, shovqinlab (koridordan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

chiqib ketdilar. A. Muxtor, Opa-singillar.

Antonimlari

ВАЙСАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vaysamoq
1 болтать, говорить без умолку, ворчать; Domla gʻazabidan qalt-qalt titrab yana vaysadi (Ойбек, «О в. шабадалар») Домулла, весь трясясь от злобы, снова заворчал;
2 говорить вздор, нести чепуху.