xarob

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xa-rob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. - vayron boʻlish, ha-

lokat; vayrona; xarobazor] 1 Qarovsiz qol-gan, buzilgan, vayron; noobod. ◆ Xarob sha-har. Xarob bogʻ. Karvonsiz — yoʻl xarob, Oqso-qolsiz — el xarob. Maqol . m ◆ Bunday mish-mishlarni eshitgan uydagilarning ham, bu (imorat) eski imoratingizdan ham xarob-ku, deb raʼyi boʻlmadi. Shukrullo, „Saylanma“ .

</a>aD ³⁸⁶

2 Modsiy yoki maʼnaviy jihatdan ahvo-li tang. ◆ Zar boʻlmasa, zargar xarob, Yer boʻl-masa, dehqon xarob. Maqol . ■■ ◆ Shunday yoni-dagi doʻstining oilasi xarob yashashiga aslo eʼtibor bermagan ekan. "Yoshlik" .

3 Eski, yupun, juldur. ◆ Ust-boshi xarob odam.

4 Ozgʻin, oriq, nimjon; koʻrimsiz. ◆ Xarob ot. m ◆ -Nimasi zotli, oʻzimizning jay-dari qoʻypardan ham xarob-ku! — ajablandi choʻpon. "Mushtum" .

Xarob boʻlmoq 1) vayron boʻlmoq. ◆ Osting-da oʻynaydi Gʻirkoʻk tulporing, Sensiz xarob boʻlar gulu gulzoring. "Goʻroʻgʻli"; 2) jisman yoki maʼnan ahvoli yomonlashmoq . ◆ Rizo tosh yoki butaga ilkis qoqinib yiqilar, oʻsha za-hoti.. oʻrnidan turib ketar, boʻlmasa, tana-si mana bu chagʻir toshlar uyetida timdala-nib xarob boʻlardi. "Yoshlik" . ◆ Qadam bosma, mening koʻnglimxarobboʻlgan, azizim.. "Yoshlik" . Xarob qilmoq (yoki etmoq) 1) buzmoq, vayron qilmoq. ◆ Koʻp ellarni xarob qildi janjaling.. "Goʻroʻgʻli"; 2) koʻchma yomon ahvolga solmoq. ◆ Umringni xarob etma oʻtkuvchi havas birlan.. Uygʻun . ◆ Bu odamni aroqxarob qilgandi. "Sharq yulduzi"; 3) uvol qilmoq . ◆ Yaxshi xotin arpa unini kabob qilar, Yomon xotin bugʻdoy unini xarob qilar. Maqol .

Antonimlari

ХАРОБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkmancha: harap
• Turkcha: harap

Ruscha _ru

xarob
1 разрушенный, разваленный, развалившийся; разорённый, опустошённый, опустелый;
2 разорившийся, разорённый, обнищавший, нищий, влачащий жалкое существование; ◆ uning holi xarob он в жалком состоянии, он влачит жалкое существование;
3 исхудалый, тощий; чахлый; ◆ xarob ot тощая лошадь, кляча, одёр;
4 обветшалый, ветхий; убогий, жалкий, плачевный; ◆ Koʻchaning ikki tomonida... qingʻir-qiyshiq xarob uylar (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») По обеим сторонам улицы, покосившиеся, ветхие дома;
5 перен. расстроенный, развалившийся, доведённый до развала; плачевный; ◆ ish xarob дело в плачевном состоянии; ◆ xarob boʻlmoq 1) разрушаться, разоряться, опустошаться, прийти в запустение; ◆ bogʻ xarob boʻlibdi сад заглох; ◆ shahar xarob boʻldi город разрушен, опустошён; город пришёл в упадок; 2) приходить в жалкое состояние; 3) разоряться, нищать, впадать в нищету; 4) разваливаться; гибнуть; ◆ suvsizlikdan ekinlar xarob boʻladi от засухи посевы гибнут; ◆ xarob qilmoq 1) разрушать, разорять, опустошать; 2) приводить в жалкое состояние; 3) разорять, пускать по миру; 4) разваливать; губить; ◆ ishni xarob qilmoq губить дело; ◆ doʻl ekinlarni xarob qildi град побил посевы; ◆ xarob qiladigan опустошительный, разрушительный, разорительный.