yetaklamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ye-tak-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻlidan ushlab, koʻmak-lashib olib yurmoq. ◆ Vali aka oʻgʻlini yetaklab, tashqariga olib chiqib ketdi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» .o. ◆ -Qoʻying, buvi, xafa boʻlmang, — dedi Gʻulomjon onasini ichkariga yetaklab. M. Ismoiliy, «Fargʻonat» .o.

2 Oʻziga ergashtirib (yurmoq), oʻzi bilan birga olmoq (toʻgʻri va koʻchma maʼnoda). ◆ Margʻshondan Toshkentga oʻz shogirdi Oxunjon qiziqni yetaklab, Yusufjon aka ham keldi. T. Obidov, «Yusufjon qiziq» . ◆ Tabiat oʻzining mangu, buzilmas qonuniga amal qilib, koʻk-lamni yetaklab kelgan edi. Oʻ. Hoshimov, «Qalbingga quloq sol» .

3 Yetovga olmoq. ◆ Otni yetaklamoq. Tuyani yetaklamoq. n ◆ Matpano molxonadan hoʻkiz-larni yetaklab chiqdi. S. Siyoyev, «Avaz» .

4 koʻchma Rahnamolik qilmoq, yoʻllamoq. ◆ Gʻalabalar sari yetaklamoq. n ◆ Postanov-kachi rejissyorning yosh sanʼatkorlarni katta sanʼat maydoniga dadillik bilan yetaklashi tahsinga sazovordir. M. Yahyoyev, «Haq yengadi» .

Antonimlari

ЕТАКЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yetaklamoq
1 вести в поводу; вести за руку; ◆ otni yetaklamoq вести лошадь в поводу; ◆ qoʻldan yetaklamoq вести за руку; u doim birovni yetaklab yuradi он всегда ходит с кем-либо, он никогда не ходит один;
2 перен. вести за собой.