yogʻdirmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]yogʻ-dir-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Yogʻmoq fl. ort. n. ◆ Sunʼiy yomgʻir yogʻdirmoq.
2 Yomgʻirday koʻp tushirmoq; otmoq. ◆ Jang-chilar transheyalarga yaqinlashib qolganda, yana dushman birdan pulemyotdan oʻq yogʻdirdi. J. Tashenov, „Jangchi Oʻtegen“ .
- Boshiga malomat toshi yogʻdirmoq Turli gap-soʻzlar bilan taʼna qilmoq; tuhmat qilmoq. ◆ Er-xotin ajrashsa, darrov erkak-ni aybdor qilishadi. Xotindan ham oʻtgan-dir, hadeb erkak shoʻrlikning boshiga malomat yogʻdiravermaylik, degan gap birovning xayoliga ham kelmaydi. S. Siyoyev, „Otliq ayol“ . Savol yogʻdirmoq Ketma-ket va koʻplab sa-vol bermoq. ◆ Kutilmagan bu fojiadan hayajonga kelgan odamlar uning atrofini oʻrab oldilar va ustma-ust savol yogʻdira boshladilar. M. Osim, „Ajdodlarimiz qis-sasi“ . ◆ Dilshod hayajonli bir shipshi bilan ustma-ust savol yogʻdirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЁҒДИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.