yogʻdirmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yogʻ-dir-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yogʻmoq fl. ort. n. ◆ Sunʼiy yomgʻir yogʻdirmoq.
2 Yomgʻirday koʻp tushirmoq; otmoq. ◆ Jang-chilar transheyalarga yaqinlashib qolganda, yana dushman birdan pulemyotdan oʻq yogʻdirdi. J. Tashenov, „Jangchi Oʻtegen“ .
- Boshiga malomat toshi yogʻdirmoq Turli gap-soʻzlar bilan taʼna qilmoq; tuhmat qilmoq. ◆ Er-xotin ajrashsa, darrov erkak-ni aybdor qilishadi. Xotindan ham oʻtgan-dir, hadeb erkak shoʻrlikning boshiga malomat yogʻdiravermaylik, degan gap birovning xayoliga ham kelmaydi. S. Siyoyev, „Otliq ayol“ . Savol yogʻdirmoq Ketma-ket va koʻplab sa-vol bermoq. ◆ Kutilmagan bu fojiadan hayajonga kelgan odamlar uning atrofini oʻrab oldilar va ustma-ust savol yogʻdira boshladilar. M. Osim, „Ajdodlarimiz qis-sasi“ . ◆ Dilshod hayajonli bir shipshi bilan ustma-ust savol yogʻdirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁҒДИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.