yogʻdirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yogʻ-dir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Yogʻmoq fl. ort. n. ◆ Sunʼiy yomgʻir yogʻdirmoq.

2 Yomgʻirday koʻp tushirmoq; otmoq. ◆ Jang-chilar transheyalarga yaqinlashib qolganda, yana dushman birdan pulemyotdan oʻq yogʻdirdi. J. Tashenov, «Jangchi Oʻtegen» .

Boshiga malomat toshi yogʻdirmoq Turli gap-soʻzlar bilan taʼna qilmoq; tuhmat qilmoq. ◆ Er-xotin ajrashsa, darrov erkak-ni aybdor qilishadi. Xotindan ham oʻtgan-dir, hadeb erkak shoʻrlikning boshiga malomat yogʻdiravermaylik, degan gap birovning xayoliga ham kelmaydi. S. Siyoyev, «Otliq ayol» . Savol yogʻdirmoq Ketma-ket va koʻplab sa-vol bermoq. ◆ Kutilmagan bu fojiadan hayajonga kelgan odamlar uning atrofini oʻrab oldilar va ustma-ust savol yogʻdira boshladilar. M. Osim, «Ajdodlarimiz qis-sasi» . ◆ Dilshod hayajonli bir shipshi bilan ustma-ust savol yogʻdirdi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o.

Antonimlari

ЁҒДИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yogʻdirmoq
понуд. от yogʻmoq
1 сыпать градом (что-л. на кого-л.); ◆ pulemyotlardan oʻq yogʻdirmoq открыть ураганный огонь из пулемётов;
2 вызывать дождь, снег и т. п.;
3 перен. осыпать; ◆ laʼnat yogʻdirmoq осыпать (кого-л.) проклятиями.