yordamchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yor-dam-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Koʻmak beruvchi, koʻmakchi, madadkor. ◆ Qiz onaga yordamchi. yash Ochilvoy shiypondan iigirma ikkita fartuk olib chi-qib, yordamchilarga boʻlib berdi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ .

2 Tegishli muassasa va tashkilotlarda birinchi darajali rahbarga qabul, ish yuri-tish va boshqa ishlarda koʻmak beruvchi shaxs. ◆ Rais yordamchisi. Rektor yordamchisi. yat Bo-qizodaning bir necha leksiya stenogrammala-ri katta shov-shuvga sabab boʻlib, gap uning ishda qolish-qolmasligigacha borib yetganda ham, oʻsha nomaʼlum qoʻllar masalani kun tar-tibidan olib tashlabgina qolmay, domlaning dekan yordamchisi qilib tayinlanishiga erish-dilar. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

3 Qoʻshimcha ravishda foydalanish, foy-da olish uchun moʻljallangan; qoʻshimcha. ◆ \Aishr\ Kasalxonada yotib tuzalgandan keyin, lagerning yordamchi xoʻjaligida.. ishladi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Elektr quvvatini koʻpay-tiruvchi yordamchi stansiyani montaj qilishda ham namanganlik azamatlar ishlashdi. Oy-din, „Hikoyalar“ .

Yordamchi soʻz tlsh. Mustaqil maʼnoga ega boʻlmagan, grammatik munosabatlarni billi radi gan soʻz. Yordamchi feʼl tlsh. ayn. koʻmakchi feʼl q. koʻmakchi.

Antonimlari

ЁРДАМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yordamchi
1 помощник; подручный; пособник; // подсобный; вспомогательный; ◆ direktor yordamchisi помощник директора; ◆ urush olovini yoquvchilarni va ularning yordamchilarini fosh etmoq разоблачать поджигателей войны и их пособников; ◆ yordamchi xoʻjalik подсобное хозяйство; ◆ yordamchi stansiya подстанция; ◆ yordamchi materiallar подсобные материалы;
2 грам. служебный; ◆ yordamchi soʻzlar служебные слова; ◆ yordamchi feʼllar вспомогательные глаголы.