yovon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-von
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
YOVON Bu tojikcha ot asli yobon tovush tarkibiga ega boʻlib (ТжРС, 144), oʻzbek tilida b tovushi v tovushiga almashtirilgan; 'dada', 'dasht' maʼnosini anglatadi (ÜTIL, I, 252).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. q. yobon. ◆ Qoq yovonida oʻz arpasini oʻrib yanchgan Haydar endi uni sovurayotgan edi. S. Ayniy, „Qullar.“ ◆ Boray, onam yovondan kelgunlaricha, ovqat pishirib qoʻyishim kerak [dediqiz] N. Qilichev, „Yorongul.“
2. shv. Qishloq; dala. ◆ Matchon toʻra yovon hovlisiga kirmasdan, shahar hovlisiga ot sol- di. J. Sharipov, „Xorazm.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁВОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.