zaif

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-if

Etimologiyasi

a. ...iJ' — kamquvvat; kasal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Jismonan quvvati kam, bequvvat, nimjon, kuchsiz. ◆ Zaif bola, yash Jismonan zaif, kek-saroq yoki sovuqqa ancha tasirchan kishilar, yaxshisi, kechqurun yotishdan oldin oyoqqa so-vuq vanna qilishlari kerak. "Fan va tur-mush" . ◆ Gulchehra Sultonning titrok, bosgan zaif qoʻllarini qaynoq yosh tomchilari bilan yuvilayotgan yuziga bosdi.. M. Xayrullayev, „Tilla marjoy“ .

2 Tembr jihatdan baland, kuchli boʻlma-gan; kuchsiz, past. ◆ Gʻulomqodirning ovozi juda zaif chiqdi. "Sharq yulduzi" . ◆ Ayol kishining zaif ingragan ovozini eshitib, oʻziga keldi-da, otilib uyga kirdi. X. Ahrorova, „Orif-ning davlati“ . ◆ -Qoʻrqmang, men.. — dedi Gʻu-lomjon, kuz yaprogʻiday titrab turgan zaif tovush bilan. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

3 Iqtisodiy yoki harbiy jihatdan no-chor, kambagʻal. ◆ Siz koʻrayotgan gigant yonida iqtisodiy zaif xoʻjaliklar tiralib yotsa, bu nomutanosiblikni bizdan keyingi avlod-lar kechirarmikan? A. Muxtor, „Boʻronlarda bordek halovat“ .

4 Unchalik koʻp boʻlmagan, juda oz; xira. ◆ Zaif shula. n ◆ Sariq, moyli qogʻozdan zoʻrgʻa oʻtgan zaif nur toʻquvchi ayollarning tanda ustidagi qoʻllarigagina tushadi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

5 Mahorat nuqtai nazaridan kuchsiz, boʻsh; puxta ishlanmagan. ◆ Biz Abdulla Qodi-riyning ijobiy fazilatlari haqida fikr yuritar ekanmiz, undagi ayrim zaif tomon-larni ham koʻrsatib oʻtishimiz zarur. Gaze-tadan . ◆ Daho ulugʻ shoirning zaif joyini bi-lib oldi. T. Murod, „Qoʻshiq“ .

Aqli zaif Esi past, aqli kam; ovsar, jinni. ◆ Anvarning oʻzi sal aqli zaif ekan, vosvosga tushib qolgan; akalari uni xafa qilgan. Gazetadan . Mizoji zaif Erkakligi sust. ◆ -Mendan-a, xotiningizdan uyalasizmi? -Uyalmaymanmi? -Uyalmang. -Uyalmasam.. mi-zojim zaif. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ЗАИФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

zaif

Tillar

• Armancha: թույլ (t’uyl)
• Inglizcha: weak
• Slovencha: šibko
• Turkcha: zayıf, âciz

Ruscha _ru

zaif
1 слабый, немощный, бессильный; хилый, болезненный; ◆ zaif yurak слабое сердце; ◆ zaif odam немощный человек; ◆ zaif kishi 1) слабый человек; 2) женщина;
2 небогатый, не располагающий возможностями; ◆ zaif xoʻjalik небогатое хозяйство;
3 несильный, слабый; ◆ zaif nur слабый свет;
4 слабо отработанный, слабый; ◆ zaif asar слабое произведение;
5 разг. женщина; жена.