заманить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
за-ма-нить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
заманить сов. (несов. заманивать) qiziqtirib oʻziga tortmoq, jazb qilmoq; aldab (avrab) qoʻlga tushirmoq, ilintirmoq; ◆ ~ неприятеля в ловушку dushmanni tuzoqqa ilintirmoq;* калачом не заманишь см. калач.