изловчиться
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
из-лов-чить-ся
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
изловчи/ться сов. (несов. изловчаться) разг. epchillik (chaqqonlik, ustalik) qilmoq; amallamoq, evini topmoq, epchillik, (ustalik) qilib, amallab (yoki fursatdan foydalanib) ish bitirmoq; ◆ ~лся и ударил по мячу epchillik qilib koptokni tepdi(m); Зина ◆ ~лась схватить его [телёнка] за ошейник (Avdeyev) Zinka chaqqonlik qilib, uni [buzoqni] boʻyinbogʻidan ushlab oldi.