мирить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ми-рить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
мирить несов.
1 (сов. помирить i примирить) кого-что yarashtirmoq, yarashtirib qoʻymoq, murosaga, sulhga keltirmoq; ◆ ~ поссорившихся соседей urishib qolgan qoʻshnilarni yarashtirib qoʻymoq;
2 (сов. примирить) кого-что с кем-чем kelishtirmoq, koʻniktirmoq, rozi qilmoq; его ум мирил всех с его дурным характером uning aqli (aqlliligi) hammani uning feli-xoʻyiga ham koʻnikishga majbur etardi.