приударить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
при-у-да-рить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
приудари/ть сов. (несов. приударять)
1 разг. кого-что salgina urmoq, yengilgina urib qoʻymoq ; ◆ ~ть по столу stolga urib qoʻymoq ; ◆ ~ть лошадь кнутом otga asta qamchi solmoq;
2 прост. tezlatmoq, jadallatmoq; zoʻr bermoq; ◆ ~ть в вёсла eshkak eshishni tezlatmoq; eshkakka zoʻr bermoq; ◆ вдруг ~л дождь birdan yomgir jadallashib (kuchayib) ketdi;
3 za кем прост. koʻnglini olishga intilmoq, koʻngil ovlamoq, ravish qilmoq (ayolga); ◆ он ~л за своей соседкой u qoʻshni ayolning koʻnglini olishga intildi.